Przebarwienia na skórze dziecka są powszechne i mogą być spowodowane różnymi warunkami. Niektóre z nich mogą być bardziej poważne niż inne, ale większość jest tymczasowa. Lekarz może zdiagnozować przyczynę i w razie potrzeby zaproponować leczenie. Na przykład, żółtaczka może być wskaźnikiem poważnego schorzenia wątroby. Inne objawy obejmują łaty zaczerwienienia spowodowane wysypką niemowlęcą lub chorobą dłoni, stóp lub ust.
Pityrosporum ovale
Pityrosporum ovale to infekcja grzybicza, która powoduje przebarwienia skóry u dzieci. Grzyb zarasta i powoduje plamistą, żółtą skórę. Na szczęście, infekcja nie jest poważna i zwykle ustępuje samoistnie. Jeśli jednak skóra Twojego dziecka staje się żółta i podrażniona, skonsultuj się z pediatrą. Niemowlęta są szczególnie podatne na żółtaczkę, stan charakteryzujący się żółtą lub pomarańczową skórą. Stan ten zaczyna się zwykle dwa do trzech dni po urodzeniu i może dotyczyć oczu.
Pityrosporum ovale jest wywoływane przez gatunek Malassezia, drożdży występujących na normalnej skórze. Drożdże żywią się lipidami skóry i rosną na nich. Występuje częściej u osób młodych, zwłaszcza przed okresem dojrzewania. Częstotliwość i nasilenie pityriasis zależy od rodzaju sebum produkowanego przez organizm, wieku dziecka oraz zmian hormonalnych. Stan ten może być również spowodowany przez określone schorzenia, takie jak doustne środki antykoncepcyjne, nadpotliwość lub inne zaburzenia skóry.
Pityrosporum ovale powoduje przebarwienia skóry znane jako pityriasis versicolor. Występuje we wszystkich strefach klimatycznych, z dużą częstością w tropikach. Objawy pityriasis versicolor to sucha, łuszcząca się i podrażniona skóra. Objawy mogą być łagodne lub ciężkie. Jeśli zakażenie jest łagodne, może być traktowane z over-the-counter kremy przeciwgrzybicze, lub może wymagać leków na receptę. Leczenie trwa zazwyczaj od jednego do czterech tygodni, w zależności od ciężkości zakażenia. Może być konieczne jego powtórzenie, jeśli zakażenie wystąpi ponownie.
Ostre zakażenie pityrosporum u dzieci często charakteryzuje się rumieniowymi krostami lub grudkami. Mogą one również dotyczyć twarzy lub skóry głowy. Pacjenci z zapaleniem mieszków włosowych pityrosporum zazwyczaj dobrze reagują na miejscowe leki przeciwgrzybicze.
Ten rodzaj zakażenia powoduje powstawanie plam z hipopigmentacją skóry, w kolorze od białego do złotego brązu. Występuje często u dzieci w wieku od 3 do 16 lat i może trwać miesiącami, a nawet latami. Leczenie pityriasis alba może obejmować kremy steroidowe, ale ważne jest, aby natychmiast szukać pomocy medycznej.
Grzybica versicolor
Grzybica versicolor u dzieci może być bolesną chorobą skóry. Wysypka pojawia się zazwyczaj na twarzy, ramionach, klatce piersiowej i plecach. Plamy mogą mieć kolor od różowego do białego, a niektóre z nich będą ciemniejsze lub jaśniejsze od innych. Dzieci z grzybicą nie powinny być wystawione na działanie promieni słonecznych, ponieważ może to pogorszyć infekcję. Jeśli wysypka nie ustępuje, może być czas, aby szukać pomocy medycznej. Lekarz przepisze miejscowo stosowany krem lub balsam albo przepisze doustne leki przeciwgrzybicze.
Grzybicę versicolor leczy się kremami przeciwgrzybiczymi, balsamami i szamponami. Jednak choroba może nawracać, nawet po skutecznym leczeniu. Dzieje się tak, ponieważ stan ten może być spowodowany długotrwałą ekspozycją na światło ultrafioletowe. W okresie letnim skóra staje się bardziej podatna na infekcje. Dlatego ważne jest, aby ograniczyć ekspozycję na światło słoneczne i pocenie się. Ponadto dziecko powinno nosić bawełniane ubrania, które umożliwiają wydostawanie się potu ze skóry.
Grzybica versicolor to grzybicza infekcja skóry wywołana przez drożdże. Skóra ma na swojej powierzchni niewielką ilość drożdży, ale w miesiącach letnich liczba tej flory drożdżowej może się zwiększyć. Ten przerost hamuje normalny proces pigmentacji i powoduje powstawanie jasnych i ciemnych plam. Osoby o ciemniejszej skórze mogą rozwijać infekcję przez cały rok, ale plamy będą zanikać w chłodniejszych miesiącach.
Jeśli zauważysz u swojego dziecka objawy grzybicy, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, jest wizyta u lekarza. Lekarz może zapytać Cię o objawy i zbadać skórę, aby ustalić, czy choroba jest zaraźliwa czy nie. Mogą również pobrać próbkę zainfekowanej skóry, aby zbadać ją pod mikroskopem. Jeśli zakażenie jest łagodne, może być traktowane z over-the-counter kremy przeciwgrzybicze. Jednak w cięższych przypadkach lekarz może przepisać leki na receptę. Leczenie trwa zwykle od jednego do czterech tygodni. Jeśli stan utrzymuje się, dziecko może wymagać powtórzenia leczenia.
Zabiegi na grzybicę u dzieci są dostępne w postaci leków doustnych lub miejscowych. Leki miejscowe obejmują kremy, szampony i specjalne środki czyszczące. Dostępne są również doustne leki przeciwgrzybicze. Pomagają one kontrolować wzrost drożdży, ale mogą mieć skutki uboczne. Leki te powinny być stosowane pod nadzorem dermatologa, aby zapewnić całkowite wyleczenie.
Hiperpigmentacja wywołana lekami
Hiperpigmentacja wywołana lekami u dzieci może rozwinąć się w wyniku działania leku. Opcje leczenia obejmują zmianę terapii na inną, jeśli hiperpigmentacja jest tolerowana. W niektórych przypadkach, aby zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować przebarwienia, konieczne są dłuższe okresy bez terapii.
Hiperpigmentacja wywołana przez leki stanowi 10 do 20 procent wszystkich przypadków hiperpigmentacji nabytej. Do często stosowanych leków należą środki przeciwmalaryczne, antybiotyki i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki przeciwdepresyjne, takie jak imipramina, również powodują pigmentację skóry. Hiperpigmentacja wywołana lekami jest często stanem wolno zanikającym i blednie z czasem.
Inne przyczyny hiperpigmentacji obejmują stany zapalne skóry, takie jak egzema lub toczeń. Pacjenci o ciemniejszej skórze są bardziej narażeni na hiperpigmentację pozapalną. Zmiany hormonalne mogą również powodować powstawanie ciemnych plam. Ciąża jest jedną z najczęstszych przyczyn hiperpigmentacji. Leki stosowane w leczeniu tego stanu to między innymi leki przeciwmalaryczne i trójcykliczne leki przeciwdepresyjne. Kremy miejscowe również mogą powodować hiperpigmentację. Sporadycznie poważne schorzenia podstawowe, takie jak hemochromatoza lub choroba Addisona, mogą powodować to zjawisko.
Amiodaron jest powszechnie przepisywanym lekiem, który jest skuteczny w leczeniu zaburzeń rytmu serca. Przedłuża repolaryzację serca poprzez blokowanie kanałów sodowych i wapniowych oraz hamuje układ b-adrenergiczny. Ma długi okres półtrwania w osoczu (57 dni) i jest metabolizowany przez wątrobę. Związany jest z kilkoma działaniami niepożądanymi, w tym mikrodepozycjami rogówki i niebiesko-szarymi przebarwieniami skóry. Lek ma również toksyczność płucną, ale jest ona rzadka.
Innym przykładem jest imipramina, trójcykliczny lek przeciwdepresyjny stosowany w leczeniu przewlekłego bólu neuropatycznego. Pacjenci przyjmujący imipraminę przez okres dłuższy niż kilka tygodni lub miesięcy zgłaszali wolno postępującą hiperpigmentację. Inne możliwe czynniki wyzwalające to fenotiazyny i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Stan ten postępuje z czasem, a pigmentacja zwykle zanika po odstawieniu czynnika wywołującego.
Leki przeciwmalaryczne i cytotoksyczne są znane z wywoływania hiperpigmentacji indukowanej lekami. Środki przeciwbakteryjne, estrogeny i leki anty-HIV mogą również powodować pigmentację w jamie ustnej. Inne leki podawane ogólnoustrojowo, w tym antybiotyki, leki przeciwzapalne i przeciwpsychotyczne, mogą powodować pigmentację.
Plamy mongolskie
Plamy mongolskie u dzieci są zwykle łagodne. Chociaż mogą być związane z wrodzonymi błędami metabolizmu, neurokrystopatiami i innymi chorobami, zazwyczaj ustępują samoistnie we wczesnym dzieciństwie. Plamy zlokalizowane w okolicy krzyżowej mogą nie wymagać leczenia, ale plamy pozakrzyżowe o ciemnym zabarwieniu powinny zostać zbadane. Osoby, które są spokrewnione lub mają w wywiadzie zaburzenia spichrzeniowe mogą mieć większe ryzyko wystąpienia plam mongolskich niż osoby bez tych zaburzeń.
Jeśli zobaczysz dziecko z plamami mongolskimi, pierwszym krokiem powinno być udokumentowanie ich w jego karcie zdrowia. Plamy te mogą wyglądać jak siniaki, ale w rzeczywistości są to znamiona. Ważne jest, aby udokumentować wygląd plam, ponieważ pozwoli to uniknąć podejrzeń o znęcanie się nad dzieckiem. Jeśli plamy są duże, lekarze mogą wykonać badania w celu ustalenia, czy są one związane z rzadkimi chorobami genetycznymi.
Patogeneza plam mongolskich u dzieci jest taka sama jak w przypadku znamienia niebieskiego. O ile plamy mongolskie u dzieci mijają zwykle około czwartego roku życia, o tyle znamię Ota może pozostać na ciele człowieka przez całe życie. Jednak według dostępnych informacji odnotowano 3 przypadki tego tworu u dzieci z czerniakiem złośliwym Ito.
Jeśli niebieskie plamy utrzymują się dłużej niż sześć miesięcy, lekarz zleci badania, aby wykluczyć inne schorzenia. Większość z tych znamion jest nieszkodliwa i nie wymaga leczenia. Mogą jednak wystąpić pewne powikłania, w tym psychologiczne. Te, które są bardziej widoczne lub są uporczywe, powinny jak najszybciej poddać się leczeniu.
Niebieskie plamy mongolskie to znamiona barwnikowe, które występują u noworodków. Pojawiają się w skórze właściwej, czyli głębokiej warstwie skóry. Plamy te są wynikiem uwięzienia melanocytów w skórze właściwej podczas rozwoju embrionalnego. Kolor tych plam zależy od ilości melaniny produkowanej przez melanocyty. Osoby o ciemniejszej skórze są bardziej narażone na ich posiadanie.
Dzieci z tymi plamami nie należy się bać. Jeśli te plamy nie będą wcześnie leczone, staną się trwałe.
Podobne tematy
