Koszty operacji wysiłkowego nietrzymania moczu są zróżnicowane i przydatne jest zrozumienie różnic w kosztach pomiędzy krajami. Takie zrozumienie może pomóc w analizie kosztów-efektywności i opracowaniu wytycznych klinicznych. Aby to osiągnąć, przeprowadzono systematyczne wyszukiwanie w Ovid MEDLINE i Embase, stosując filtr bazy danych oceny ekonomicznej National Health Service, filtr terapii wrażliwej McMaster oraz strategię wyszukiwania dostosowaną do potrzeb wysiłkowego nietrzymania moczu. W ramach strategii systematycznego wyszukiwania wyodrębniono szacunki kosztów jednostkowych oraz oceniono możliwość przeniesienia i zmienność szacunków kosztów.
Leczenie nietrzymania moczu
Leczenie nietrzymania moczu może obejmować szereg działań mających na celu zmniejszenie wycieku moczu. W zależności od przyczyny, leki kontrolujące pęcherz i harmonogramy podawania płynów mogą pomóc w złagodzeniu naglącego i wysiłkowego nietrzymania moczu. Środki te są skuteczne dla wielu kobiet i mogą pomóc w zmniejszeniu wycieku moczu nawet w 70% przypadków.
Ćwiczenia dna miednicy mogą pomóc pacjentkom w opanowaniu objawów. Pomagają one wzmocnić mięśnie dna miednicy, które pomagają wspierać cewkę moczową. Z czasem mięśnie te mogą stać się słabe i spowodować nietrzymanie moczu. Inną opcją leczenia jest ćwiczenie pęcherza, które uczy ciało dłuższego trzymania moczu i w ten sposób zmniejsza częstotliwość oddawania moczu. Dodatkowo, lekarz może przepisać pewne leki lub przeprowadzić operację w celu rozwiązania problemu nietrzymania moczu.
Pierwszym krokiem w leczeniu nietrzymania moczu jest rozmowa z lekarzem. Twój lekarz będzie chciał poznać Twoją historię i rodzaj nietrzymania moczu, którego doświadczasz. On lub ona może również zalecić wykonanie analizy moczu, aby wykluczyć infekcję. W niektórych przypadkach pomocne może być prowadzenie dzienniczka pęcherza, by monitorować jego funkcjonowanie. Dzienniczek ten może dostarczyć cennych informacji o ilości wypijanych płynów, częstotliwości oddawania moczu i wycieku. Twój lekarz może również przeprowadzić badanie fizyczne, które obejmuje badanie odbytu.
Operacja wypadania narządu miednicy może być konieczna w niektórych przypadkach. Procedura ta naprawia uszkodzone tkanki w miednicy i może skorygować nietrzymanie moczu. Jednak zabieg ten nie jest lekarstwem na nietrzymanie moczu. Powinien być wykonywany w połączeniu z zabiegiem slingu.
Nietrzymanie moczu to nadaktywność pęcherza, która powoduje silne parcie na mocz. Nietrzymanie moczu występuje najczęściej u osób starszych i często jest spowodowane infekcją pęcherza lub innym schorzeniem. Nadaktywny pęcherz może również powodować nietrzymanie moczu z przepełnienia. Objawy obejmują pilne oddawanie moczu i wyciek moczu. Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn i jest najbardziej powszechne u kobiet po menopauzie. Cukrzyca i niektóre leki mogą również powodować ten rodzaj nietrzymania moczu.
Leczenie nietrzymania moczu może poprawić jakość życia pacjenta. Skuteczność tych interwencji jest oparta na doświadczeniu pacjenta i jego reakcji na leczenie. W niektórych przypadkach leczenie może poprawić objawy i zmniejszyć obciążenie systemu opieki zdrowotnej. Istnieje wiele metod leczenia UI, w tym leki i operacje.
Koszty środków spęczniających cewkę moczową
Środki spęczające cewkę moczową to substancje wstrzykiwane do cewki moczowej w celu zwiększenia grubości jej ścian i sprawienia, że cewka moczowa zamknie się z większą siłą. Dostępnych jest kilka różnych środków wypełniających, a każdy z nich ma swoje wady i zalety. W porównaniu do operacji, środki te są mniej inwazyjne i mogą pomóc w ograniczeniu wycieku. Większość polis ubezpieczeniowych pokrywa koszty środków wypełniających cewkę moczową.
U niektórych pacjentów może wystąpić niewielka ilość krwi w moczu i pewne podrażnienie podczas oddawania moczu. Jednak te efekty uboczne są zazwyczaj tymczasowe. Większość pacjentów wraca do swoich normalnych zajęć w ciągu kilku dni. Podczas rekonwalescencji pacjenci otrzymują szczegółowe instrukcje i będą otrzymywać antybiotyki, aby zapobiec infekcji.
Środki spęczniające cewkę moczową są minimalnie inwazyjnym zabiegiem chirurgicznym w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu. Chociaż mogą one być opłacalną alternatywą dla zabiegów chirurgicznych, ich ryzyko i wyniki są bardzo zróżnicowane. Przed rozważeniem tego zabiegu kobiety powinny poszukać leczenia SUI w ramach badania klinicznego, zanim podejmą ostateczną decyzję.
Koszty zastosowania środka spęczniającego cewkę moczową przy operacji wysiłkowego nietrzymania moczu różnią się w zależności od rodzaju zabiegu. Niektórzy pacjenci mają poważniejsze schorzenie i odnieśliby korzyści z tego leczenia. Chociaż koszty urethral bulking agents są droższe niż inne opcje, są one zazwyczaj bardziej skuteczne.
Chociaż środki do wybrzuszania cewki moczowej są skuteczną alternatywą dla zabiegu chirurgicznego, korzyści z ich stosowania są ograniczone, a powtarzanie wstrzyknięć może być konieczne dla uzyskania optymalnej kontynencji. Pacjenci powinni jednak uważać, aby wybrać odpowiedniego kandydata i ściśle przestrzegać instrukcji, aby zapewnić udane leczenie.
Chociaż nie jest dostępny w ramach NHS, procedura ta jest dostępna tylko dla pacjentów, którzy wypróbowali każde inne leczenie. Jest on odpowiedni tylko w ciężkich przypadkach, gdy nie ma alternatywy. Podczas operacji, pasek syntetycznej siatki jest wprowadzany za cewką moczową. To wspiera cewkę moczową i jest często określane jako operacja taśmy. Siatka ta pozostaje w organizmie na stałe, więc pacjenci mogą odczuwać dyskomfort i nietrzymanie moczu.
Koszty operacji Burcha i fascial sling
W niedawno przeprowadzonym badaniu stwierdzono, że koszty związane z operacją Burcha i fascial sling były wyższe niż koszty związane z innymi metodami leczenia nietrzymania moczu. W tym badaniu przeanalizowano kohortę 491 kobiet z różnym stopniem zaawansowania wysiłkowego nietrzymania moczu, porównując koszty wyjściowe i pooperacyjne dla pacjentek poddanych tym zabiegom. Charakterystyka wyjściowa obejmowała wiek, dochód gospodarstwa domowego i liczbę epizodów nietrzymania moczu w tygodniu.
Podczas randomizowanego, kontrolowanego badania Trial of Mid-Urethral Slings (TOMUS) dotyczącego dwóch minimalnie inwazyjnych procedur w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu (SUI), do cewki moczowej wprowadzano syntetyczną chustę śródmoczową. Procedura ta została zatwierdzona przez FDA dla kobiet z wysiłkowym nietrzymaniem moczu.
Po operacji koszty zmniejszyły się o medianę 3,7 USD na epizod, przy czym każdy epizod zmniejszył się średnio o 3,38 USD na tydzień. Redukcja ta była związana z poprawą IIQ, niższą punktacją MESA Stress oraz zmniejszeniem liczby epizodów w tygodniu. Redukcja kosztów była większa u kobiet, u których operacja zakończyła się sukcesem, w porównaniu z tymi, u których operacje były nieudane.
Podczas gdy koszty RF-SUI są niższe niż w przypadku operacji slingowych, ogólne koszty leczenia są podobne. Zabieg RF-SUI kosztuje około 4 100 dolarów, natomiast operacja Burcha około 9 500 dolarów. Koszty związane z obiema procedurami zależą od rodzaju zastosowanej procedury i częstości występowania SAEs.
Operacja wysiłkowego nietrzymania moczu nie jest pozbawiona ryzyka. Ryzyko zakażenia jest duże, a okres rekonwalescencji dłuższy niż w przypadku zastosowania temblaka. Zabiegi chirurgiczne powinny być wykonywane tylko wtedy, gdy są konieczne, i muszą być wykonywane przez wyszkolonego chirurga.
Podobne tematy
